Tussen alle ernst

05-02-’05

Als de taal en de logica een loopje met ons nemen kun je gekke en geestige effecten krijgen. Ook Freud komt dan soms even om de hoek kijken. Iemand verzamelde citaten uit brieven aan verzekeringsmaatschappijen. Een vriendin stuurde ze me op onder het kopje: ‘Als je niets te lachen hebt.’ Hieronder een kleine bloemlezing.


‘Wie mijn portemonnee gestolen heeft kan ik niet zeggen, aangezien er van mijn familie niemand in de buurt was.’


‘Ik heb zoveel formulieren moeten invullen dat ik veel liever had gehad dat mijn geliefde man helemaal niet was gestorven.’


‘Uw argumenten zijn werkelijk zwak. Voor zulke uitvluchten moet u toch werkelijk een dommer iemand zoeken, maar die zult u bijna niet kunnen vinden.’


Wij hebben geen inkomsten uit de melkveehouderij. Met de dood van mijn man is het laatste rund van het erf verdwenen.’


Kort en goed: Als ik het geld niet binnen 8 dagen ontvang, zie ik er geheel vanaf!’


‘Nog voor ik hem aanreed was ik er al van overtuigd, dat deze oude man nooit de overkant van de straat zou bereiken.’


Ik dacht dat het raam openstond. Het was echter gesloten, hetgeen ik pas bemerkte toen ik mijn hoofd naar buiten stak.’


Bij thuiskomst reed ik per ongeluk een verkeerde oprit in en ramde een boom die daar bij mij niet staat.’


Intussen is het loopgips van mijn rechterarm verwijderd.’


Bovendien heb ik voor mijn eerste ongeluk en na mijn laatste schadevrij gereden.’


Meteen na de dood van mijn man ben ik weduwe geworden.’


‘Zum Lachen sind wir da…’

(c) Rens Kopmels